W zdrowym ciele zdrowy duch- poradnik

 7 total views,  1 views today

MOTYWOWANIE DZIECKA DO NAUKI W DOMU A JEGO SUKCES W NAUCZANIU

Kilka wskazówek dla Rodzica:

1. Spokojne miejsce do pracy
   Ważne jest, aby pomieszczenie było jasne. Odpowiednio oświetlone miejsce pracy, biurko i miejsce siedzenia odpowiednio dopasowane do wzrostu i potrzeb dziecka pozytywnie wpływa na proces uczenia się. Kolejnym ważnym składnikiem procesu nauczania jest cisza- wyłącz radio i telewizor, wycisz telefon, bo to one rozpraszają uwagę dziecka. Zadbajmy o to aby domownicy w czasie nauki dziecka nie hałasowali i nie przeszkadzali, ani nie odrywali ucznia od nauki.
2. Właściwa pora
   Wbrew powszechnym opiniom, to nie wczesna pora dnia jest najlepsza do nauki. Materiał, który ma zapamiętać dziecko, najlepiej jest przyswajany po popołudniu, bądź też wczesnym wieczorem. Szczególnie gdy zależy nam na tym, by materiał zapamiętać na dłużej, godziny między 9. a 12. sprzyjają przyswajaniu wiedzy przez pamięć krótkotrwałą. Natomiast między godziną 16. a 19. przez długotrwałą.
3. Stanowisko pracy

   Miejsce nauki powinno być uporządkowane. Podręczniki, zeszyty czy zabawki, których w momencie nauki dziecko nie potrzebuje powinny być sprzątnięte. Na biurku powinny znajdować się jedynie rzeczy niezbędne. Ciągłe szukanie przyborów szkolnych i zeszytów powoduje sytuacje stresowe jeszcze przed odrabianiem lekcji.

4. Organizacja czasu pracy
   Podpowiedzcie, pokażcie dziecku, że właściwa organizacja i planowanie usprawniają pracę, także naukę. Trening dobrej organizacji czasu wyznacza dziecku pewne ramy, dzięki którym mały człowiek uczy się odpowiedzialności. Wie, że ta i ta pora to czas na naukę. Dzięki temu w szkole nie rozprasza się, myśląc o grze komputerowej, ponieważ wie, że i na nią przyjdzie czas. Pomocne w planowaniu dnia jest prowadzenie zeszytu zadań domowych czy terminarza, który ułatwi rozplanowanie nauki, powtórek do klasówek, sprawdzianów, oddawania prac domowych, referatów.
5. Przerwy w trakcie nauki
   Pierwsze pół godziny to najefektywniejszy czas nauki. Co 30-45 minut dziecko powinno robić przerwy od nauki. Lepiej kilka krótszych niż jedną dłuższą. W tym czasie niech zrobią coś co lubią, np. posłuchają muzyki, zjedzą coś, skorzystają z toalety, wykonają kilka ćwiczeń gimnastycznych itp. Ważne by dziecko w czasie wolnym nie patrzyło na telewizor, czy tez grało w gry komputerowe bowiem nie jest to forma relaksu dla mózgu.
6. Nauka samodzielnej pracy
   Przed odrabianiem zadań, omówcie z dzieckiem, co ma do zrobienia. Niech samo przejrzy zeszyty i oceni w twojej obecności, czy sobie da radę z tym sam. Wyjaśnijcie niezrozumiałe polecenia i dajcie dziecku czas by samodzielnie podjęło wysiłek w nauce. Zatem na czym polega pomoc rodziców? Nie chodzi tu na pewno o pomoc czasochłonną. Wręcz niewskazane jest siedzenie z dzieckiem przez cały czas odrabiania lekcji. Dobrze byłoby natomiast przyzwyczajać dziecko do wykonywania samodzielnej pracy w określonym czasie. A jeśli w czasie pracy dziecku nasuną się jakieś pytania, czy powstaną trudności, staramy się mu pomóc, ale nie odrabiamy sami za dziecko jego pracy domowej. Wykonywanie różnych prac za dziecko, wyręczanie dziecka jest z natury szkodliwe, bowiem hamuje jego samodzielność, przyzwyczaja do nieuczciwości, jak również do unikania większego wysiłku. W czasie odrabiania pracy domowej, powinniśmy zawsze być w pobliżu i dyskretnie obserwować pracę dziecka i proces odrabiania lekcji. Nie jest wskazane pozostawiać dziecko samemu sobie, ani też wtrącanie się do jego pracy. W przypadku, gdy zauważymy błąd, nakłońmy je, by jeszcze raz samo sprawdziło, czy wszystko  jest w porządku, zastosujmy pytania naprowadzające. Niech się zastanowi, niech nawet źle rozwiąże zadanie, ale niech myśli samodzielnie. Samodzielna praca uczy odpowiedzialności, a tym samym rozwija zdolność koncentracji i wytrwałość. Początkowo dziecko może robić dużo błędów, aby się nie poddawało dodajcie mu otuchy, zachęćcie do dalszej pracy i pokonania trudności. W ten sposób przyzwyczaja się, że nie wszystko od razu się udaje. Musi nauczyć się dokładania wysiłku, żeby dotrzeć do celu.
7. Autorytety
   Szukajcie Państwo autorytetów wokół dziecka, zwracajcie uwagę na jego zainteresowania i pokazujcie mu pozytywne aspekty edukacji na przykładach znanych i lubianych. Pamiętajmy, że najważniejszym autorytetem dla dziecka jest jego RODZIC.
8. Motywowanie
   To, jak mówisz do dziecka, jest niezwykle ważne. Warto zmienić swoje nastawienie i zrozumieć, że źródłem osiągnięć, kompetencji i szacunku dla samego siebie nie jest zewnętrzna lecz wewnętrzna motywacja dziecka. Zatem ważne jest by nie krytykować. Chwalcie i nagradzajcie – za każdy sukces, za systematyczność, wkładany wysiłek, odpowiedzialność, nie poddawanie się, samodzielność, wytrwałość w nauce, pomysłowość, wykazywaną ciekawość, no i za efekty także (są ważne, ale nie najważniejsze – każde dziecko ma inne możliwości). Na co dzień wystarczą ustne pochwały, miłe słowo doceniające trud szkolny. Jeśli sięgacie po konsekwencje, to tylko gdy złe wyniki w nauce są efektem lenistwa a nie braku zrozumienia tematu.
   Dla dziecka nie ma nic gorszego niż wyśmiewanie jego niepowodzeń. Podcinamy mu wtedy skrzydła i obniżamy poczucie własnej wartości.

Życzę wszystkiego dobrego

Psycholog szkolny

Katarzyna Dudziec

 8 total views

Prawa Dziecka

 37 total views