Trudno jest zdiagnozować depresję u dzieci i nastolatków, jej przejawy niejednokrotnie nie przypominają depresji, która objawia się u dorosłej osoby. Przejawy depresji w okresie adolescencji są często niedojrzałe, niecharakterystyczne, przypominają przejawy innych stanów i zaburzeń. Diagnoza depresji u dziecka może być trudna, ze względu na podobieństwo objawów zarówno do zachowań i emocji towarzyszących okresowi dojrzewania, jak i innych zaburzeń takich, jak ADHD czy zaburzeń odżywiania.
Zarówno dzieci spokojne, wycofane, jak i drażliwe, kierowane do specjalistów w związku z „nieodpowiednim zachowaniem” mogą cierpieć na tę jednostkę chorobową.
U dzieci i adolescentów mogą wystąpić zaburzenia, których następstwem są liczne negatywne skutki:
- pogorszenie przystosowania społecznego (brak kontaktu z rówieśnikami),
- trudności w nauce,
- niekiedy zwiększone ryzyko samobójstwa,
- zwiększone ryzyko depresji w przyszłości.
Występowanie depresji u dzieci i młodzieży
Najczęściej z depresją współwystępują zaburzenia lękowe. 30-70% dzieci z depresją spełnia równocześnie kryteria diagnostyczne zaburzeń lękowych.
U młodszych dzieci z depresją myśli samobójcze rzadziej przeradzają się w konkretne plany i próby ich realizacji, natomiast u młodzieży ryzyko podjęcia próby samobójczej jest bardzo duże.
Objawy depresji u dzieci są:
- smutek
- ograniczenie lub rezygnacja z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały radość
- zmiany w zakresie aktywności psychoruchowej – spowolnienie lub pobudzenie
- poczucie braku nadziei i sensu życia
- niskie poczucie własnej wartości
- nadmierne poczucie winy
- poczucie bezradności
- nawracające myśli o śmierci i samobójstwie
- spadek energii
- nadmierna męczliwość
- zaburzenia koncentracji uwagi
- wzrost lub spadek apetytu
- zmiana wzorca snu (utrzymujące się przez pewien czas wyraźne trudności z zasypianiem lub wczesne wybudzanie).
Przyczyny depresji u dzieci i młodzieży
Przyczyną wystąpienia depresji klinicznej nie jest jakiś pojedynczy czynnik biologiczny czy jedno zewnętrzne zdarzenie. Za powstanie depresji odpowiedzialne są procesy biochemiczne zachodzące w mózgu, czynniki genetyczne czy wpływ środowiska zewnętrznego.
Na rozwój depresji może mieć wpływ również:
- nadużywanie alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych przez członków rodziny,
- przemoc w rodzinie,
- przewlekła choroba któregoś z rodziców, innego członka rodziny lub samego dziecka,
- utrata ukochanej bliskiej osoby spowodowana śmiercią lub np. rozwodem rodziców,
- sytuacje psychicznego, fizycznego lub seksualnego wykorzystywania przez opiekunów,
- przewlekły konflikt małżeński rodziców,
- zaniedbanie,
- brak zainteresowania,
- wrogość i emocjonalne odrzucenie, nadmierne kontrolowanie przez rodziców,
- obarczanie dziecka zbyt dużą, przerastającą jego możliwości odpowiedzialnością,
- trudna sytuacja materialna oraz społeczna izolacja rodziny.
Leczenie depresji u dzieci i młodzieży, podobnie jak w przypadku dorosłych, jest połączeniem psychoterapii z farmakologią. Stosuje się także terapię domową, polegającą na działaniach rodziców, mających na celu wspieranie dziecka i odpowiednią opiekę nad nim.
Więcej informacji na temat depresji oraz zwalczania i zapobiegania jej, znajdziecie w linku poniżej.
https://sp-2.pl/wp-content/uploads/2020/05/Broszura-Depresja-Nastolatk%C3%B3w.pdf
Pozdrawiam,
Katarzyna Dudziec, psycholog szkolny
51 total views, 1 views today